માન-અપમાનમાં સમત્વ
March 10, 2017
આ દિવ્યપુરુષના દિવ્ય પ્રતિભાવંત વ્યક્તિત્વમાં માન-અપમાનના સમત્વનો સાગર જોવા મળે જે કદી ન છલકાય.
વ્હાલા ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજી મોટા મંદિરે બિરાજમાન હતા. ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજીને મૂળી મંદિરે સમૈયામાં જવાની ઇચ્છા હતી. પોતે તો સ્ત્રી-ધનના ત્યાગી હોવાથી મૂળી જવા માટે ભાડાના પૈસાની જરૂર હતી. આથી ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજીએ એક મોટેરો સુખી હરિભક્તને કહ્યું, “તમે જો સહેજ બસવાળાને ભાડું આપી દો તો અમે મૂળી જઈ આવીએ !” ઉત્તર આપતાં તે હરિભક્ત કહે છે, “આ મંદિરનાં પગથિયાં જોયાં છે ને ! તેની બાજુમાં ઓટલો છે ત્યાં કેટલાક ભિખારી રોજ બેસતા જ હોય છે. ત્યાં તમે પણ કપડું પાથરીને બેસી જાઓ. પગથિયાંમાંથી હરિભક્તો આવતા હશે તે આપને પચાસ પૈસા, રૂપિયો – બે રૂપિયા નાખતાં જશે. એમાંથી તમારું ભાડું નીકળી જશે.”
જેને મન માન-અપમાન જેવી કોઈ વસ્તુ જ નથી એવા દિવ્યપુરુષે આવાં કેટકેટલાં અપમાનો અવગણી જીવોના મોક્ષને માટે અવિરત વિચરણ ચાલુ જ રાખ્યું છે. અને આજે એ જ પુરુષ અનંતના શિરછત્ર સમ બની રહ્યા છે.
આજે ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજીનો પ્રાગટ્ય દિનનો ઉત્સવ હતો. સૌ હરિભક્તો ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજીને રાજી કરવા દેશોદેશથી હરખાતા હૈયે આવી રહ્યા હતા. ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજીએ સૌ પર ખૂબ આશીર્વર્ષા વહાવી. ત્યારબાદ સૌ હરિભક્તો ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજીના પ્રાગટ્ય દિન નિમિત્તે હારથી પૂજન કરી આગળ પધારતા હતા. ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજીને તકલીફ ન પડે એ માટે એક સાધક મુક્તને સેવામાં રાખ્યા હતા. જે હરિભક્તો ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજીને હાર કંઠમાં ધરાવે તે કાઢી હરિભક્તને પરત કરતા જેથી બાપાને દાખડો ન પડે. સાધક મુક્તને ગુરુજીની નિકટ સેવાનો દિવ્યલાભ મળ્યો હતો. તેનો હૈયે ઘણો આનંદ હતો. ઉમળકા સાથે સેવા કરી રહેલ સાધકથી એકાએક હાર બાપજીના નેત્રમાં વાગ્યો. ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજીએ એકદમ જ નેત્ર પર હાથ રાખી દીધો. સાધક મુક્ત આ જોઈ ગભરાઈ ગયા. ‘અરરર ! બહુ મોટી ભૂલ થઈ ગઈ. હવે બાપા નારાજ થઈ જશે.’ – આ વિચારોથી રડમસ બની ગયા. બે હાથ જોડી બાપાને વિનંતી કરવા લાગ્યા, “બાપા, રાજી રહેજો ! દયાળુ, માફ કરજો. સેવકના લીધે આપને વાગી ગયું. રાજી રહેજો !” બાપજી બોલ્યા, “કંઈ નહિ, ભૂલ તો થાય. ચિંતા નહિ કરવાની, દુઃખી નહિ થવાનું.” એમ કહી તે સાધક મુક્તને આશ્વાસન આપ્યું.
ગુરુવર્ય પ.પૂ. બાપજીનો આ પ્રસંગ...
“સાગર જેવાં દિલડાં જેનાં, કે’દી નવ છલકાય જી;
ઝેરના ઘૂંટડાને જીરવી જાણે, પછી અમૃત સૌને પાય.”
આ પંક્તિની ગરજ સારે છે.